Kleine engeltjes

Mijn vader werkte rond 1950 als hoofdportier in een ziekenhuis, Hij  had daar o.a. de wachtkamers van het mortuarium onder zijn hoede. Daar werd mijn vader helaas met enige regelmaat geconfronteerd met het verdriet van ouders die hun kindje vlak voor of tijdens de geboorte verloren hadden. Om die ouders enigszins te troosten, maakte hij na werktijd van de overleden kindjes kleine engeltjes: hij baarde ze op, omgeven met kaarsen en gehuld in vleugels van watten en glitters. Als klein kind nam hij mij soms mee om afscheid van deze kindjes te nemen. Nu ruim zestig jaar later zie ik het nog zo voor mij.

Wilma den Heijer